I dag har det faktisk hølja ned. Eg snakkar ikkje om slike små vassdropar som stryk deg varsamt på kinna, eg snakkar om dråpar så store som trollkjerringar som slår deg i hovudet med kosteskaftet. Det er slike dagar ein må søkje oppunde sitt regntette tak.
Medan ein høyrer dråpane herje på taket som galne steinar kan ein nyte bilete frå dei dagane dei svake solstrålande lurte seg inn i huda å spreidde ein svak varme. Dagar med haustver slik me likar det. Slik me føretrekk det skal vere, iallfall når kameraet skal vere med ut.
Eg ventar på snøen. No bed eg erbødigst om at den må kome. Eg kan takle regn, men det er så trasig når eg ikkje har nokon stad å tørke dei stadig gjennomvåte kleda. Snø, du er hjarteleg velkomen. Bry deg ikkje om dei som hatar deg, dei veit du kjem.
Dagens visdom:
The rain will be gone in the morning,
but I'll still be here in the morning..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar