Ein pendlars vedkjenningar..

Kvar morgon må eg stå opp tidleg. Mykje tidlegare enn dei andre som skal møte opp til same tid som meg. Eg må rekne tid til å stå opp, og lufte hundane, men i tillegg må eg rekne ut pendlelengda mi. Det er ikkje berre enkelt det heller. Ein lå sjå på værforholda, kva underlag ein skal køyre på, og evt kva ferje ein tenkjer å rekke eller korrespondere med.

For tida pendlar eg til Eid. Eg skal vere der i fem veker i praksis. Det er 7 mil til Eid frå meg. Det vil seie at eg pendlar 70 mil i veka. Den fyrste veka gjekk Supert,en so kom snøen. Brått brukte eg myyykje meir tid enn ein skulle tru. Då kan ein sitte i bilen å banne og steike. Ikkje at det hjelp, men du har iallfall tid når du ligg bak treige bilistar, eller ein trailer som ikkje har hatt på kjettingar.

Lukka vert å kome fram, eller heim. Kanskje går det litt fortare heim enn det burde. Eg trur dei som pendlar køyrer fortare enn andre. Eg trur og dei er meir aggressive når trafikken er annleis enn kva dei er van med.

Ein klager og syt heile pendleperioda, men brått ein morgon møter ein ikkje eit snev av motgang. Mot ein lyser morgonsola, og ein får med seg heile soloppgangen frå Dalsfjord til Eid. Då var det brått verdt å køyre sju mil,en dagen etter var lykka brutt..

Dagens visdom:
We love to remember the bad,
When it's the little things in life
that's worth remembering..