Du store mareritt..

En ting i verda som skulle vore forbudt va å ha tre store prøve plassert på to forskjellige daga. Ej trur Musikkorientering gjekk bra. D va liksom go' fage mitt. So kom me t teorien.. Då måtte hjerna på. Ej tenkte so d knaka, og rekna og herja mykje. Likevel vakje ej nok oppegåande t å klare å gjer alt. No litt seinare på dagen veit ej at ej kan den delen ej ikkje gjor, men sida mykje av konsentrasjonen gjekk til prøva i timen før, va ditte fortapt. Konklusjonen min e dermed at hadde me hatt disse på forskjellige daga kunne d kanskje ha gått mykje betre på teori delen..

Måkje tru ej hoppa rundt å sang ette ej va ferdig med desse to, me he trossalt ikkje fått vete om me ste enda. I tillegg e d høyrelære to fyrste timane i morga, so det vart rett heim å studere d. Resten ta veka kan verte herrlig, men også eit stort mareritt. Alt avhenge av tre to timers prøve. Sånn egentlig burde ikkje livet til en person avhenge av sant. En burde heller bry sej om die viktige tinga i live; ting en lika å gjere, vennane sine, sin betre halvdel, dyra sine, nyte musikken rundt sej, eller kanskje reise til New Zealand å utforske verda.

En leve berre en gong. Ingen veit kor lenge. Studie kan altså brått vere det siste i livet ditt, og då va det brått ikkje verdt d. Likevel tvinga me oss gjennom det. Teke taka en må ta, for å nå det store målet; ferie. Eit skikkelig magisk ord. Mest etterlengta, verst om våren, men likevel ei nødvendigheit på den tunge hausten.

Alle plassa rundt mej e me byrja på julesonga. I tillegg dala snøve ned ute. Ej vekje ha julestemning ennå, ej v spare den t desember. Likevel e den på vei. Når høgskulekore synge firstemt Deilig er jorden e d nesten berre sånn en må gje sej over, men ej ska halde ut. Ej skal spare d t fyrste søndag i advent. Då skjer d. Då starta nedtellinga, fyrst til ferie, so til julafta.

Dagens visdom:

Tomorrow might not be..