Året då verda skulle gå under..

Januar

I januar var dei store hendingane at me saga ned den digre lønnen som alltid har vore ute i hagen ut med mamma. Var rart å sjå den fare. I tillegg fekk eg fire kattar i hus.

Februar

I februar forlot Lisjepus oss. Det var trist og rart at ho som alltid hadde vore der skulle fare frå oss. Ellers var det ikkje noko kjekk månad.

Mars

I mars kom ein liten oppsving. Bronsemerkeprøva stod for tur. Denne hadde me trent på sida september. Me greidde den akkurat, og det var nok det som skulle til for at me fortsatt trenar lydigheit i dag.

April

Anja vart 4 år. Junah og eg var med på Agilitykurs. Eg og klassa besteig Eidskyrkjar og natta til denne dagen brann Steffagarden ned. Det kjem eg nok aldri til å gløyme. Det var også utdrikningslag for Linda. Så i april skjedde det mykje. 

Mai

Månaden starta med Ellinorkurs i snøstorm. Andre nemneverdige hendingar er bryllaupet til Linda og Alexander. Eg kan nesten ikkje hoppe over og nemne at eg og var på dagstur til Oslo for å sjå etter Bieber saman med Sandra. 

Juni

I starten av månaden fekk eg faktisk oppleve å gå fjelltur i snøstorm. Denne månaden reiste eg, Ole Andreas, Inger Lise og Runar til Tyrkia. Det var ein fin tur. I tillegg fylte eg og Ole Andreas 8 år. Oskar måtte forlate oss etter at reven hadde vore på besøk.

Juli

Dette var for so vidt arbeidsmånaden min denne sumaren. Likevel skjedde der nokre oppturar. Eg og Junah deltok på vår fyrste utstilling. Me besøkte Hakallegarden, og var på Preikestolen for fyrste gong. Kalle måtte desverre forlate oss. Månaden vart avslutta på Lillehammer på biltreff, og ein tur til Oslo og Sverige. Ein koselig tur med Sindre og Ole Andreas.

August

Det har vore fyrste gong for mykje i år. Eg og hundane besteig Vardahornet i år. Me deltok på Siv Svendsen kurs, eit kjempe kjekt kurs, og utruleg innhaldsrikt. Me hadde delfin i Dalsfjorden for fyrste gong (som eg og alle andre veit om), Junah fylte 2 år og Fossastøylen Rett opp gjekk av stabelen for andre gong. Eg byrja også PPU.

September

Eg og Junah debuterte i LP klasse 1. Anja var plaga med ein mystisk sjukdom som ingen fann ut av. Fyrste snøen kom i fjellet og haustfargane kom for fullt. Mange fine turar denne månaden. 

 

Oktober

Eg og Ole Andreas var på danskecruise. Det var vel den største hendinga denne månaden. Elles baka me flatbrød, eg var i praksis på ungdomsskule, gjekk fjelltur i snøstorm (igjen!) og tok julekortbilete. I tilegg forlot BitteLita oss.

November

Eg fortsetter å pendle til Eid. Bolla flyttar inn i kjellaren til eit betre liv (forhåpentligvis). Twilight vart avrunda med ein verdig film og eg melde meg på eit sommarkurs i 2013. 

Desember

Månaden byrja med ein ridetur saman med Eirin. Eg hadde heimeeksamen og gjekk ut i ferie i midten av månaden. Så kom jula, og Junah stakk av for fyrste gong. Trur ho og Really likar å skape stemning i desember med å stikke av. Julafta er over, og me feira inn i Pettergarden. No er snart romjula over, og i morga er siste dagen i 2012. Forresten so gjekk ikkje verda under 21. desember.

 

 Godt Nyttår! 

Så gjekk ikkje verda under likevel..

 21. desember 2012 skulle verda gå under. Det spådde iallfall Maya-folket. Hit til har det ikkje skjedd noko, og no er det berre 8 min igjen i det eg skriv dette. Eg brukar dei åtte minutta til å fortelje litt kva eg styrer med i ferien min. I går var eg og Junah å fekk vaksine. I tilegg handla me litt rundt og hang litt på Spinneriet. God miljøtrening, og mykje skumle folk etter Junah si meining.

 Junah og Anja klokka 12:12. Dei håpte at iallfall støvsugaren skulle stryke med så det kunne verte fred å få, men den gong ei. Eg har og kika meg innom Joker på arbeid, og fått servert eit tacomåltid. Anja tok seg servert 300 gram sjokolade, og eg håpar inderleg ho ikkje endar med sjokoladeforgiftning. Ellers sit eg no å ser Edward Saksehand. Eg syns den er litt julestemning eg.

Tenkte i tilegg eg skulle oppdatere status på Bolla. I går vart han/ho lagt ut i hi. Eg er spent på om han overlever vinteren, men så feit som han var når han vart lagt ut, så burde det gå bra. Det skal viss ta ei 14 dagar før han sovnar, i mellomtida må me følge med. Sov Godt Bolla! ;-)

Dagens visdom:

Ein sin nød,

ein annans brød..

Fyrste feriedag..

 Min fyrste fridag brukte eg til å sjå meg ein tur opp på fjellet. Då eg kom inn på Lyngneset stod derimot dette skiltet. Eg tenkte: "Jaja, får gå opp til elva å sjå då iallfall..". Eg starta å gå, og ipoden velde som vanleg ein song som passa til situasjonen; O fortuna.. Då lo eg litt inn i meg sjølv..

 Her er det som møtte oss oppe i Trollvadet. Ru is, med eit fint lag av snø oppå. Eg såg med andre ord ingen grunn til å ikkje krysse elva i dag. Dermed bør dei nok oppdatere skiltet sitt, desse sokalla fjellvande..

 Nydeleg skylag i dag. Upåklageleg utsikt, absolutt verdt turen!

Hundane var og vel fornøgde. Dei er og lykkeleg for at eg endeleg har mykje tid til overs i juleferia mi. Det er eg og glad for. Mykje planar om peparkakehus, julegåver og kanskje nokre julemannar eller anna julegreier. Jul skal det iallfall verte!

Dagens visdom:

May the force be with you..

På laust..

 I dag var eg og hundane inne på attlega å sprang tulling. I byrjinga hadde me ikkje sol, men ho kom heldigvis etterkvart. Me var og så heldige at me fekk litt snø i går kveld. Håpe her kjem mykje meir!

 Really og Junah var mest opptekne av å få godbitar. To små matvrak..

 Det var deilig når sola kom. Sjølv om det låg på minusgrader, og det er så vidt du kjenner sola, er ho der likevel, og alt vert brått litt kjekkare.

 

 Av og til stoppa dei opp og naut litt varmen. Men det var ikkje ofte dei var i ro, og det skal dei heller ikkje vere. Viktig å få bruke litt energi.

 Anja fann noko godt å rulle seg i. Heldigvis var det så frosse at ho ikkje fekk lukt av det. Endå godt var det, for det er mykje rart dei rullar seg i.

 Kvistar, greiner, tred. Ingenting er trygt når me er ute å fer.

Really var litt uheldig med eit strå, men sollyset var ellers nydeleg i dag.

Dagens visdom:

Kaldt og myrkt og lite sol,

soleis er det fram mot jol

Snø og is alt jordi gøymer

allting ligg i lengt og drøymer

Då var adventstida i gong..

 Den fyrste desember vakna me til kulde. Eg vakna bokstavlegtalt til kulde. Ovnen på stova var nemleg slått av kvelden før, noko som resulterte i 14 grader celsius inne på stova. Då var det ikkje særleg fristande å sette seg ned å ta ein roleg morgon for å seie det slik!

Heldigvis hadde eg avtalt med Eirin at me skulle fare ut med hestane. Dermed kunne eg skrive ein lapp til min sovande sambuar å røme frå huset. Jada, eg fyrte opp før eg for. Ute var det rett nok mykje kaldare. Minusgrader, så eg hadde kledt meg godt, alt for godt. Det reuslterte vel hovudsakleg i at eg var alt for stiv til å kome meg oppå hesten. Jaja, det gjekk seg no til med litt hjelp.

 Hestane høyrer til ute i nabobygda, men går for tida inne i Løvika. Det er tre islandshester. Eine er berre folen, så han er ikkje so mykje bruk i, men dei andre to er fine hoppe. Viss eg tenkjer meg opp har eg nok ikkje såtte på hesteryggen på nesten 10 år. Hadde du spurt meg noko om hest for 10 år sidan (mulig 15 år sidan) så hadde eg kunne svart på mykje. Eg kunne nok også fortalt deg ein god del om dinosaurar, ikkje at det har noko med saken å gjere, men det er jo same greia. Spør du meg i dag får du noko som "Ja, ekje d sånn der...?"

Hesteteorien min er med andre ord vag, og praksisen er tom. Fjols på hest kallar ein slikt, men kva gjer ein ikkje for ei gnagande interesse? Eg syns det var veldig gjevande å få ri, men kva ho stakkars hestejenta som var med meg syns er ikkje godt å seie. Mest sannsynleg tenkte ho inn i seg "Steik for ei wannabe-hestejente, kanskje ho bør drive med noko anna?", eller noko i den duren. For det var nok verken rett postitur eller kommando hesten fekk. Likevel satt eg på hesten når me dro ut, og satt på hesten når me kom attende. I tillegg satt eg igjen med ein godfølelse at dette er noko eg verkeleg likar å styre med. Herlig. Hest er best. Er det ikkje det dei seier?

Sånn frå spøk til alvor så var det kjekt å få vere med ut å ri. Eg takkar også min tålmodige rettleiar (som eg håpar les dette innlegget) for at eg fekk vere med på ridetur, og takkar for alle korrigeringar, som du mest sannsynleg med tryggheit kunne ropt fleire av. Håpar det vert fleire gongar. Det var alt i alt ei fin oppleving, og det varmar eit gammalt "hestejentehjarte". Takk for ein flott tur, til rettleiar og hestar! Og tusen takk til Moa som bar på meg heile vegen, eg veit det var tungt!

 Desember byr på mykje peiskos, som folk kallar det. Eg kallar det ikkje kos, eg kallar det kvalitetstid. Dermed vert det mykje rare stillingar i sofaen (nei Sindre, eg snakkar ikkje om kva folka gjer på). Her er ei av dei. Skulle tru sofaen var stor nok for alle tre, men Junah og Anja trur annleis. Junah nytter iallfall av plassen til Anja med stor margin!

 Så er det også fyrste søndag i advent. Lysa er sjølvsagt tende, og julegrantenninga er overstått. Ennå meir sjarm var det med desse nydelege isrosene på bilen min. Det er som Ole Andreas sa; Det ser ut som sommarfuglar. Eg er faktisk heilt einig. Det ser nydeleg ut, og høyrer så absolutt til i desember.

 Det var også ekstra kaldt i dag. 8 minus, og fosselva var meget frosa, som du kan sjå på bilete av Anja her. Litt småskummelt å gå over, men var verst for hundane. Sjølv med innebygde broddar vart det problematisk å krysse hellande stålis.

Introen til det kalde veret finn du her. Eit herleg skylag over himmelen. Det var forøvrig tatt på fredag, og var utsikta på veg heim frå skule. No skal eg nyte dei siste timane som er igjen av helga.

Ei god adventstid til dykk alle!

Dagens visdom:

Gjer livet til ein fest,

ri ein islandshest!

Akkurat no..

Tankane flyt rundt medan elden krøllar seg sakte rundt veden i ovnen. Ein god og naturleg varme snik seg inn på kinna, og kroppen føler ei indre ro. På fjernsynet stend ei kvinne å syt for ho har vondt i knea. Ein kan vel seie det slik at ho øydelegger totalt stemninga...

Facebook marmar om noko også. Hadde eg vore på hytta på Støylen hadde eg beheldt roa, og den gode følelsen, men her er det alltid noko. Besynderlig..

Dagens visdom:

Open mind, empty mind..

Framtidsplanar..

Eigentleg er eg ikkje noko til planleggar, iallfall ikkje langt fram i tid. Det vil seie, eg likar å planlegge litt, eller lat oss heller seie, eg likar å kunne forutsjå kva som skal skje ei viss periode frammover. Denne gongen har eg vore super tidleg ute. Eg har meldt meg på sommarkurs på Amokk Hundeskole i juli, NESTE år. Eg er rett imponert over meg sjølv i det spontane augneblinke eg trykte "send inn".

 Junah har ikkje noko val. Ho må nesten berre vere med. Det er trossalt henne eg har meldt på. Kurset baserar seg på "Frå leik til lydigheit", og eg håpar det byr på mykje inspirasjon til å gjere oss til ekte lydigheitsstjerner. Spennande. Eg gler meg faktisk allereie. Mest sannsynleg kjem eg til å gløyme det heile ei periode, før eg plukkar det opp att når det nærmar seg, og gled meg igjen. Håper berre ikkje verda går under 21. desember. Det ville vere nedtur..

Dagens visdom:

When someone tells you to do it,

Just do it!

Laust og fast, revidert..

I går satt eg meg ned på ferja på Folkestad å skreiv eit langt, heilt meiningslaust, blogginnlegg som eg kalla laust og fast. Dette innlegget vart tydeligvis aldri publisert fordi vidunderet av ein telefon eg har bestemte seg for at det ikkje skulle visast offentleg. Derfor kan eg bruke dette innlegget til å fyrst og fremst irritere meg over at den forbaska mobiltelefonen valde å la innlegget forsvinne, og litt gjenforteljing av det som liksom skulle sendast ut.

Saken i går var at eg satt på ferjekaia, lite irritert over ferjetidene og at eg ikkje rakk 1950 ferja til Lauvstad. Dermed endte eg midt opp i ventetida som er på kveldstid, der neste ferje ikkje finn stad før 2125. Alt for lenge å vente. Derfor valde eg å ta Folkestad i staden. Den skulle gå 1940, men var sjølvsagt forseinka, for dei lasta bilane ombord alt for seint. Idiotar, tenkte eg.

Tilbake til mobilen min. Min kjære HTC One S er sjukmeld. Hovudet er klart, men skjermen har streika totalt. Dermed er han ikkje brukande, og eg saknar han stort. No har eg ein lånetelefon. Eg trur det er ein Desire eller noko slikt. Ein ting er iallfall sikkert, telefonen suger. Det er INGENTING som fungerar som det skal, og det er eit stort irritasjonsmoment for meg som er van med glatte flotte skinner. 

No sit eg forresten på praksisen. Der skjer ingenting, for eg har faktisk ikkje timar i dag. Likevel må me vere her, for det skal vere møte på slutten av dagen. Er ikkje berre berre å leike lærar....

Dagens visdom:

Det er mangt ein kan irritere seg over..

Så var det slutt på Twilight..

I går var eg og såg siste filmen i twilight sagaen. I høve dette tenkte eg at eg skulle oppsummere kort kva eg syns om alle filmane. Dersom du ikkje har sett alle bør du slutte å lese her.

*SPOILER ALERT*

Twilight

Plottet er bra. Bella flyttar til ein ny stad, på staden bur ei merkelig familie, familia har ein gut på Bella sin alder, guten er fantastisk lekker (les æsj) og ho fattar interesse for han.

I'm a vampire, og så ballar det på seg.

Superskumle James har lyst å ete Bella, Edward redda henne.

Film slutt.

Personal overview:

UUU, eg glitrar i sola. Ånei, kva er du? 

Eg er ein glitrande vampyr. 

Love love, smask smask.

New Moon

. Bella vert ven med den mykje finare guten Jakob, men er også inne i ein djup depresjon sidan vampegjengen stakk av.. Edward prøva seg med sjølvmord fordi han trur Bella er død, det funka dårleg sidan Bella redda han, og Volturi (Stortingsgruppa for vampyrar) verte innblanda.

Personal overview:

Oh no.. Bella kan verte skada....

Eclipse:

 Victoria (angry girlfriend) samla en hau med nyfødde vampyrar. Tid for hevn. Bella er dregen mellom vampyrar og varulvar, men saman sloss dei mot Vic og vinn sjølvsagt.

Personal overview:

Jente blir sint, jente vil drepe, jente likar to gutar, jente greie ikkje velje, gutane er teite, samlar seg, reddar verda, peace out!

 Breaking dawn part 1:

Bella gifta seg med Edward i håp om å få verte vampyr fordi ho ikkje takla rynkene som kjem om nokre år. Dei fer på bryllaupsreise, he heftig sex (les øydelegge senga), og verte gravide. Ungen vekse naturlig nok alt for fort, og ingen kan nå forstå at ungen har lyst på blod. For det har aaaaldri vampyrar lyst på. Dermed vert Bella beinrangel, medan ulveflokken gjer opprør og vil drepe ungen. Ungen vert fødd, Bella døyr, Jakob merka ungen (Renesme/Renneskjetå), Bella vakna opp att.

 Breaking dawn part 2:

Volturi får høyre om ungen, og trur det er eit "udødeleg barn". Noko som visstnok er farleg for å eksponere den store hemmelegheita om at vampyrar fins (HALLO, ikkje ver på film då vel!!). Dermed samlar dei styrkene og gjer seg klar til å utslette heile Cullen. Cullens samlar vitne, og brått er alle venner. Happily ever after...

Personal overview:

Bryllaup, baby, krig, fred..

Oppsummering:

Twilight-sagaen er eit godt konsept, og plottet er bra. Dei fyrste tre filmane føler eg likevel er berekna på småjenter som syns Edward er kjekk. Det er fyrst i dei to siste filmane at eg har fatta ei betre interesse for serien. Dessutan måtte eg sjå korleis det endar. Eg kan forstå at folk er veldig fan av serien, men eg tenkjer at eg held meg til historier som let vampyrar vere vampyrar..

For nå skal Bolla Pinnsvin gå til skolen..

 For nokre veke tilbake lyste Dyrebeskyttelsen Møre og Romsdal ut ei sak om eit piggsvin. Det skulle visstnok lukte mykje, og var snakk om å fore det opp i vekt, før ein la det ut i kontrollert dvale. Sidan me har ein butikkjellar med jamnt 21 grader i, kunne det passe fint å plassere eit piggsvin der, viss det skulle vere så grusom lukt. Dermed fekk eg det oppdraget.

Nokre dagar seinare reiste eg ut på Dimna å henta det. Det viste seg at denne karen/jenta var ute å vandra i snøstorm, noko som er svært uvanleg på denne årstida. Dermed hadde dei som budde der tatt det inn i garasja. Etterkvart fann dei ut at piggsvinet ville krevje litt, og søkte dermed om hjelp via Dyrebeskyttelsen.

Fyrste dagen vog me det, og vekta låg på 300 gram. Noko som var svært lite, sjølv til ein unge å vere denne årstida. Heldigvis har me noko som heiter Pinnsvinhjelpen. Dei har døgnope, og der er ei hyggelig og veldig behjelpelig dame i den andre enden. Ho har rettleia meg gjennom alt. Piggsvinet har fått ormekur, vore til dyrlegen og fått sjekk, og no vert det fora opp. Maten det får er mellom anna oppbløtt kattungefor, men me fekk beskjed om å prøve litt forskjellig frukt og greier. 

Bolla er no over dobbelvekt og aukar stadig. Han/ho likar best kattamat, men smakar litt på forskjellig som me tilbyr. Vert spennande frammover å sjå om me får lagt han/ho i dvale, og sleppe fri til våren. Og forresten so luktar det nesten ikkje i det heile. Alle dyr luktar sjølvsagt litt, men me skiftar underlag (aviser) kvar dag, så då er det heilt fint. 

Så snart kan Bolla pinnsvin gå til skolen..

To be continued..

Ein pendlars vedkjenningar..

Kvar morgon må eg stå opp tidleg. Mykje tidlegare enn dei andre som skal møte opp til same tid som meg. Eg må rekne tid til å stå opp, og lufte hundane, men i tillegg må eg rekne ut pendlelengda mi. Det er ikkje berre enkelt det heller. Ein lå sjå på værforholda, kva underlag ein skal køyre på, og evt kva ferje ein tenkjer å rekke eller korrespondere med.

For tida pendlar eg til Eid. Eg skal vere der i fem veker i praksis. Det er 7 mil til Eid frå meg. Det vil seie at eg pendlar 70 mil i veka. Den fyrste veka gjekk Supert,en so kom snøen. Brått brukte eg myyykje meir tid enn ein skulle tru. Då kan ein sitte i bilen å banne og steike. Ikkje at det hjelp, men du har iallfall tid når du ligg bak treige bilistar, eller ein trailer som ikkje har hatt på kjettingar.

Lukka vert å kome fram, eller heim. Kanskje går det litt fortare heim enn det burde. Eg trur dei som pendlar køyrer fortare enn andre. Eg trur og dei er meir aggressive når trafikken er annleis enn kva dei er van med.

Ein klager og syt heile pendleperioda, men brått ein morgon møter ein ikkje eit snev av motgang. Mot ein lyser morgonsola, og ein får med seg heile soloppgangen frå Dalsfjord til Eid. Då var det brått verdt å køyre sju mil,en dagen etter var lykka brutt..

Dagens visdom:
We love to remember the bad,
When it's the little things in life
that's worth remembering..

Winter wonderland..

Velkomen til den nye utforminga.

Weee!

Walking in a winter wonderland..

Allehelgensdag..

Jeg synger meg en blå, blå salme
og takker for all grøde som ble min.
For lyse døgn, for barneskritt i tunet
og dine gode kjærtegn mot mitt kinn.
Men òg for våkenetter
som aldri unte ro
men gav min dag et dunkelt drag
jeg aldri helt forsto.
Nå synger jeg min salme.

I dag er det altså allehelgensdag. Den dagen me tenner eit lys og minnast dei som er døde. Eg har sjølvsagt tent på mine graver, og du har sikkert tent på dine. Om ikkje skadar det ikkje å tenne eit lys heime heller. Aller helst kunne eg tenkt meg mange slike kinesiske lykter som eg kunne sende opp. Det synes eg er koselig.

Dagens visdom:

Light a candle for the ones you've lost

Light a memory and show it costs,

to lose the ones you love the most

BitteLita..

BitteLita

BitteLita vart fødd i Volda 27. mars 2006. Ho er reinrasa dvergwedder og av fargen madagaskar. Ho er litt nervøs av seg, men trivst godt i selskapet med Miini. Mat er sjølvsagt ein favoritthobby. Desverre har ho lett for å verte mobbeofferet i "luftegården". 

BitteLita var ei nyskjerrig og utadvendt jente, og kom alltid når ho haure rasling av løvetann. I dag tidleg var ho brått sjuk, og det viste seg det var snakk om luftveisinfeksjon. Den kom brått på, og sjølv om me var til dyrlegen i dag for undersøkjelse og medisin, døde ho når me kom heim att.

Kvil i fred, BitteLita!

Julekortbiletesession

 I går tok eg med hundane ut på fototur. Målet for turen var å få eit brukeleg julekortbilete. Du vil ikkje finne det endelege resultatet i denne posten, det får du vente å sjå til alle har fått julekorta sine. Litt overraskelsar må ein ha her i livet! Dermed er her alle dei andre nokenlunde fine bileta. Enjoy!

 Junah er alltid fotogen, er ikkje mykje å gjere med det..

Det verste med slike bileter er å få alle til å sjå på kamera..

 Er ikkje dette verdas søtaste hundar? Sjå kor det glinsar i augene!!

 Anja har også sin sjarm..

Her er dei glade og fornøgde, for no er me endeleg ferdig og linsa doggar og er våt, og bileta vert øydelagde!

Dagens visdom:

It's the snow and the tree and the dogs and the fee..